Howdy,

Hierbij ons tweede blog!

Nadat ik vorige week ons blog had geplaatst, gingen we alvast op zoek naar hostels voor in Melbourne. Na naar een miljoen hostels te hebben gebeld, vonden we eindelijk eentje die nog een kamer vrij had, maar wel maar voor 1 nacht. Voor de 2 nachten daarop volgend, hebben we nog 2 verschillende hostels geboekt. Vrijwel alles was vol, dus we waren blij dat we gelukkig nog accomodatie hadden gevonden! Toen we in Melbourne aankwamen, moesten we voor ons hostel voor die nacht blijkbaar nog helemaal met de trein naar het plaatsje Geelong, ongeveer een uurtje reizen. Op de site van het hostel stond dat het daarna nog zo'n 6 km van Geelong centraal af was en we er met de bus konden komen, maar 2 politie agenten vertelde ons weer wat anders. Blijkbaar reden er geen bussen meer, en moesten we wel een taxi bellen. Gelukkig deden de politie agenten dat even voor ons, want het was ook nog eens geen 6, maar 22 km van het station af. Weer een half uur later en dollars armer komen we aan bij het hostel, maar wat blijkt wanneer we binnen komen: de eigenaresse/receptioniste is naar bed. En dat terwijl ze ons gezegd had dat ze op onze aankomst zou wachten. Thanks a lot. Gelukkig was een man die er verbleef zo aardig om ons in hun dorm (gezamenlijke kamer/slaapzaaltje) te laten, en zei dat we dan s'ochtends zouden kunnen betalen. Eenmaal opgestaan en gewacht tot 08:00, wanneer de receptie open zou gaan, was mevr. B*tch er nog steeds niet. Na een paar minuten dus gewoon weggegaan. Al dat gereis en geld weggegooid voor niks! Maar ja, dat kan gebeuren op reis.

We zijn hierna nog even naar Bells Beach gegaan in Torquay, dat was wel nog even prachtig met zijn woeste en ruige golven. Het weer was daar stormachtig dus het zicht was heel erg gaaf. Eenmaal weer terug in Melbourne zijn we direct naar het hostel gegaan om in te checken, en van de backpacks te verlossen. Daarna hebben we de stad verkend. Een leuke stad met door het midden van het centrum een rivier. Ook weer, net zoals in Sydney, 17e en 18e eeuwse gebouwen, omringd door wolkenkrabbers. Je kunt dus bijna zeggen dat dit iets typisch Australisch is. Op een centraal plein dichtbij ons hostel en het station, stond een gebouw vrijwel alleen gemaakt van glas. Ook liep er een brug over het water met daarop verschillende kunstwerken van metaal. Deze kunstwerken waren, als we het goed begrepen, symbolen van verschillende (aboriginal) stammen. Op een andere brug stonden borden van glas, met daarop per land aangegeven hoeveel mensen ervan naar Australië zijn geïmmigreerd, en hoeveel mensen in Australië afstammen van dat land. En dit waren er veel, heel veel, ook van Nederland.

De dag hierna zijn we naar het Sea Life aquarium geweest, dit was heel erg leuk. Zeepaardjes, zeeschildpadden, héél erg grote krabben en kreeften, haaien, gigantische roggen, een enorme zoutwater krokodil en nog veel meer. Zelfs pinguins! Geweldig grappig hoe die beestjes in en uit het water sprongen. Daarbij ook twee baby pinguins met een donsvachtje, deze waren zo schattig dat ik er helemaal gek(ker) van werd.

De volgende dag gingen we weer verder met onze reis door Australië, richting Adelaide. Dit was ongeveer een 10 uur durende rit, waarbij we vooral veel gelezen en een beetje geslapen hebben, omdat het helaas te donker was om naar buiten te kijken. 'S Ochtends vroeg kwamen we aan in Adelaide, en onze eerste indruk was: wat een leuk stadje! Vrijwel alle huisjes waren een beetje western-achtig, zoals je ze in Amerikaanse cowboy films ziet. Sommigen zagen er daadwerkelijk uit als saloons. Een ander leuk iets aan Adelaide is dat het voornamelijk laagbouw is, waardoor de stad wat vrediger en rustiger is dan steden zoals Melbourne en Sydney.

Na bij het hostel te hebben ingechecked en een paar uurtjes te hebben geslapen, dachten we fijn met de free bike hire fietsen te gaan fietsen. Na nog geen 5 minuutjes vrolijk te hebben gefietst, brak het bakje dat aan mijn stuur vast zat af, en kwam ik met mijn blije lach in een klap tot stilstand doordat het bakje op mijn voorwiel terecht kwam. Ik kwam dus niet gewoon tot stilstand maar vloog, samen met mijn fiets, heel hoog door de lucht en half over de kop. Ik belandde keihard met een harde klap op straat. Jelle schrok zich dood, want ik kwam met mijn hoofd op de grond. Gelukkig had ik me eerst, bij toeval, met m'n handen opgevangen. Een aantal mensen kwamen al aangerend om te helpen, waarbij een klein jongetje tegen z'n moeder zei: "she's a tough girl", wat ik wel schattig en lief vond. De schrik was bij Jelle en mij erger dan het gebeuren zelf, want ik heb er alleen maar een klein wondje, een paar bulten op mijn benen en een erg pijnlijke pols aan overgehouden. Ook een rode vlek op mijn gezicht maar die was snel genoeg weer weg. Het had in ieder geval een stuk erger kunnen zijn. We waren dus blij achteraf en het heeft er denk ik ook hilarisch uit moeten hebben gezien hoe ik vloog. Daarbij was Jelle heel lief voor mij. Dat was dus ongeluk in Oz numero uno. Die avond hebben we spaghetti met kangaroe gehaktballen gemaakt. Dit was niet zo lekker, maar we weten niet of het aan het vlees lag of aan het gebrek van gaarheid.

De dag erna zijn we met de bus naar de uiterste rand van Adelaide gaan, aan de voet van de Adelaide Hills. Hier hebben we een lange wandeling gemaakt tot aan de top van een hoge heuvel. Het was in een woord: ongelooflijk prachtig. Maar dat zijn twee woorden. De eucalyptus bossen, de rotsen, het uitzicht, het was allemaal geweldig mooi. De mooiste dag tot nu toe in Australië, en dat terwijl we al zo veel moois hebben gezien! Na de grote maar leuke klim tot de top, liepen we verder. Hier zagen we de eerste kangaroes van de dag. Zo dichtbij hadden we nog geen enkele kangaroe gezien, super! Ze zien er lomp uit wanneer ze langzaam lopen, maar wanneer ze hard gaan zijn ze fantastisch. Een aantal kangaroes later, spot Jelle de eerste koala! Dit was zo geweldig, ik had niet verwacht (maar wel heel erg gehoopt) om er een te zien, omdat koala's bedreigde dieren zijn. It was amazing! Wat een schattige diertjes. Maar na deze, zochten we naar meer en zagen we er nog een, en nog een, en nog een. Allemaal in de boom als een bolletje opgerold. Adorable. Uiteindelijk hebben we er 28 gezien! Ongelooflijk! 2 van de 28 waren er wakker. Koala's slapen 21 uur per dag, awesome. Deze nacht hebben we natuurlijk heeerlijk geslapen.

De volgende dag zijn we alsnog, als Nederlands zijnde, door de stad gefietst. We hebben in de Royal Botanic Gardens lekker geluncht en gezellig saampjes Harry Potter gelezen. Een heerlijk dagje.

Vandaag zijn we weer verder gereisd, naar Renmark. Hier schrijf ik nu dit blog. Renmark ligt aan de Murray River, net als Waikerie waar we morgen naartoe gaan. Hier gaan we voor 1 of 2 maanden citrus plukken en krijgen we accomodatie voor een goedkope prijs! We zijn benieuwd!

Wij gaan zo slapen, welterusten!

Hope you enjoyed,

Swaen & Jelle